Διαβάστε το άρθρο του Βαγγέλη Περρή στο oneofus.gr
Απαραίτητη διευκρίνηση: Μου αρέσουν οι εορταστικά στολισμένες πόλεις. Τα χρώματα, οι κατασκευές, τα λαμπιόνια, το ψεύτικο χιόνι στις βιτρίνες, οι φάτνες από φελιζόλ, τα ολογράμματα του Άη Βασίλη. Όπως καταλαβαίνετε όλα αυτά έχουν σχέση με τα Χριστούγεννα. Με το Πάσχα υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα στην διακόσμηση. Ονομάζεται “κόκκινο αυγό”. Λόγω του ατσούμπαλου σχήματος, όταν μεγαλώνει γίνεται ένα απειλητικό γεωμετρικό τέρας, περιμένεις ότι μόλις σκάσει θα βγει ανάμεσα από τα τσόφλια ο Γκοτζίλα ή ο φαντάρος-γίγας της 21ης Απριλίου, αν ξεμυτίσει ένα υπερμεγέθες κοτοπουλάκι μιλάμε για εφιάλτη.
Το κουνέλι ως ντεκόρ επίσης με τρομάζει, ή μάλλον με τρόμαζε μέχρι τη στιγμή που, περνώντας απ’ το Καλλιμάρμαρο, είδα μία εντελώς ξεκαρδιστική εγκατάσταση.
Την περιγράφω αναλυτικά. Από μια κονσέρβα από τις παλιές, από αυτές που περιείχαν σαρδέλες και άνοιγαν με ενσωματωμένο ανοιχτήρι, ξεπετάγεται ένα ον που στο ανφάς θυμίζει την Πέπα το γουρουνάκι στο πιο χλωμό, αλλά τα μεγάλα αυτιά παραπέμπουν σε λαγό, οπότε κάτι τέτοιο πρέπει να είναι. Το πλάσμα πατάει πάνω σε ένα πλαστικό κόκκινο γκαζόν, όμοιο με αυτό που είχαν στρώσει πάνω στην άμμο για να περπατήσει ο Πάνος Καμμένος ώστε να τιμηθούν οι μαραθωνομάχοι, ενώ υπάρχει και ένας στύλος pole dancing, μάλλον γιατί ο λαγός είναι επαγγελματίας στρίπερ. Η στολή το επιβεβαιώνει. Πρόκειται για την κλασική του επαγγέλματος, δηλαδή φοράει ένα κόκκινο παπιγιόν, ένα γυαλιστερό σακάκι και πέραν αυτού ουδέν, το υπόλοιπο κορμί απλώς γυαλίζει από γκλίτερ και κάτι λαμπάκια που μάλλον ξέμειναν από την διακόσμηση του Kinky Opera.
Όχι, δεν είναι κιτς. Κιτς είναι τίτλος τιμής, τον δικαιούται ο Τζεφ Κουνς που κατασκεύασε από γυαλιστερό ατσάλι ένα λαγό σαν αυτούς που φτιάχνουν με μπαλόνια οι κλόουν στα παιδικά πάρτι. Ο λαγός της Περιφέρειας Αττικής είναι σαν ζεϊμπέκικο με μπλέιζερ, σαν βουκολικό τοπίο σε χρυσή κορνίζα πάνω απ’ το τζάκι, σαν να φωνάζεις “άλα-της” στο τάνγκο, σα να νομίζεις ότι επειδή έχεις άσπρα μαλλιά είσαι ο ντόπιος George Clooney.
Κατά σύμπτωση οι προηγούμενες σκηνές παραπέμπουν στην Περιφέρεια Αττικής που πάντα θέλει να προσφέρει στο λαό. Πρέπει να της αναγνωρίσουμε ότι φέτος μοίρασε απλόχερα χαμόγελα, γέλια και καγχασμό.