Όταν γινόταν το βάπτισμα, οι νεοβαπτισμένοι ενδύονταν λευκά ενδύματα, τα οποία τα φορούσαν καθ᾿ όλη τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας.
Στην αρχαία Εκκλησία δεν υπήρχαν κολυμβήθρες και οι κατηχούμενοι ήταν χιλιάδες που έπρεπε να βαπτισθούν. Έτσι, η Εκκλησία χρησιμοποίησε τα «βαπτιστἠρια».
Ήταν ιδιαίτερα κτίσματα όπου βαπτίζονταν εκεί οι κατηχούμενοι, ένας ένας ή και ομαδικά. Άνοιγαν βαθύ λάκκο στο δάπεδο, σε βάθος περίπου του ανθρωπίνου αναστήματος. Εκεί, για να κατέβεις χρησιμοποιούσες σκαλοπάτια. Ο λάκκος είχε το σχήμα του σταυρού. Το γέμιζαν νερό και κατέβαινε αυτός που επρόκειτο να βαπτισθεί.
Σύμφωνα με το dogma.gr, ο ιερέας δεν κατέβαινε από τα ίδια σκαλοπάτια, αλλά στεκόταν σε μια κολώνα, στη μέση περίπου του βαπτιστηρίου και από εκεί τελούσε το μυστήριο.
Όταν γινόταν το βάπτισμα, οι νεοβαπτισμένοι ενδύονταν λευκά ενδύματα, τα οποία τα φορούσαν καθ᾿ όλη τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας.
