Η Μαρία Πολύζου είναι η κορυφαία Ελληνίδα Μαραθωνοδρόμος όλων των εποχών, η γυναίκα που έχει κάνει περήφανη την Ελλάδα αμέτρητες φορές.
Η ίδια προχώρησε σε μια αποκάλυψη για τη ζωή της, που μας άφησε όλους με το στόμα ανοιχτό. Το χαμόγελό της έκρυβε ένα μεγάλο μαρτύριο. Τη σωματική σεξουαλική κακοποίηση από τον πατέρα της.
Στο βιβλίο με τίτλο «Μην τα παρατάς» μήνυμα για όλα τα παιδιά κάνει μια κατάθεση ψυχής.
«Γεννήθηκα στην Πάτρα ο πατέρας μου ήταν ψαράς, δούλευε σκληρά αλλά ήταν πάμπτωχος. Ο πατέρας μου ήταν άγριος στην όψη και στους τρόπους. Δεν ήταν ψηλός, μάλλον μετρίου αναστήματος. Είχε σκούρα επιδερμίδα και το καλοκαίρι μαύριζε περισσότερο λόγω δουλειάς. Είχε μαύρα μαλλιά και μούσια που τον έκαναν ακόμη πιο τρομακτικό. Έπινε και, όταν μεθούσε, γινόταν βίαιος. Μας χτυπούσε και τον τρέμαμε όλοι. Εμένα από την ηλικία των 11-12 ετών με βίαζε».
«Έτσι μου δόθηκε τελικά η ζωή. Όχι μόνο να διανύω τα 42.195 μέτρα, όχι μόνο να τερματίζω τον καρκίνο του μαστού που πέρασα, αλλά κυρίως όμως να καταφέρνω να βγαίνω νικήτρια από την μεγαλύτερη μάχη που έδωσα. Με την κακοποίηση», δήλωσε η Μαρία Πολύζου.
Ποια είναι η Μαρία Πολύζου:
Η Μαρία Πολύζου (γεννήθηκε στην Πάτρα το 1968), είναι πρώην αθλήτρια δρόμων αντοχής , πανελληνιονίκης και βαλκανιονίκης, σήμερα διευθύντρια του Μουσείου μαραθωνίου δρόμου και πρέσβειρα του Ελληνικού αθλητισμού. Σπούδασε στα ΤΕΦΑΑ κι ασχολήθηκε με τον αθλητισμό από το γυμνάσιο μετά από παρότρυνση του γυμναστή του σχολείου[1].
Ήταν η πρώτη Ελληνίδα μεγάλων αποστάσεων που συμμετείχε σε Ολυμπιακούς αγώνες[1][2] και η πρώτη Ελληνίδα που κατέκτησε μετάλλιο στους Βαλκανικούς αγώνες, κατέχει μέχρι σήμερα (2010) το πανελλήνιο ρεκόρ στο Μαραθώνιο στην κλασική διαδρομή[3] και το πανελλήνιο ρεκόρ μαραθωνίου δρόμου. Ήταν αθλήτρια αρχικά του Έσπερου Πατρών και αργότερα του Πανελληνίου[1].
Το 1990 έγιναν οι πρώτοι Βαλκανικοί αγώνες γυναικών στην Κωνσταντινούπολη οπου κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στον μαραθώνιο[1], η Πολύζου είχε προκριθεί στα 1,500 μ. όπου τερμάτισε 5η. Συμμετείχε και στον μαραθώνιο παρόλο που δεν είχε προκριθεί και τερμάτισε πρώτη με 2 ώρες και 50 λεπτά και νέο βαλκανικό ρεκόρ. Συμμετείχε στους βαλκανικούς αγώνες του 1994, και στο Παγκόσμιο Κύπελλο Μαραθωνίου στην Ισπανία το 1993 και στην Ελλάδα το 1995[1].
Στους Ολυμπιακούς αγώνες της Ατλάντα ενώ αρχικά είχε προκριθεί με πανελλήνιο ρεκόρ η ομοσπονδία την απέκλεισε αρχικά από τους αγώνες , έπειτα από διαμαρτυρίες και δημοσιοποίηση του γεγονότος πήρε μέρος πληρώνοντας όλα τα έξοδα μόνη της. Το 1996 στον Μαραθώνιο του Τορίνο είχε τερματίσει 2η με νέο πανελλήνιο ρεκόρ και επίδοση 2.33.43[4]. Το 1997 στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου της Αθήνας σημείωσε πανελλήνιο ρεκόρ το οποίο διατηρείται έως σήμερα. Στην Βουδαπέστη στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα το 1998 σημείωσε ρεκόρ μαραθωνίου δρόμου με χρόνο 2:33:40 το οποίο και αυτό διατηρείται έως σήμερα[5].
Διακρίσεις
- χρυσό::1988 , 1994
- Πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου , 5.000 μ.:
-
- Χρυσό: 2000[7]
- Βαλκανικοί αγώνες, Μαραθώνιος :
-
- χρυσό:1990[1]
- αργυρό:2000
- Βαλκανικό Πρωτάθλημα Μαραθωνίου:
-
- Χάλκινο:1994
- Διεθνής Μαραθώνιος Τορίνο:
-
- Αργυρό:1996
- Διεθνής ημιμαραθώνιος Ενσέντε:
-
- Χρυσό:1998
- Χάλκινο:1997
- Διεθνής Ημιμαραθώνιος Βερολίνου[8]:
-
- Αργυρό: 1998