«Χρόνια πολλά Χρήστο»… του είπε ο Κουφοντίνας και του τίναξε τα μυαλά στον αέρα με το περίστροφο που είχε κρυμμένο πίσω από το κουτί ζαχαροπλαστείου που του πρόσφερε…
Στο όνομα της ένοπλης πάλης που άφησε πίσω της μόνο πόνο και οδύνη χωρίς κανένα αποτέλεσμα
Τη Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 1984, στις 8.10 το πρωί, στην οδό Τριών Ιεραρχών 119,έγινε ληστεία στην Εθνική Τράπεζα στα Άνω Πετράλωνα Αθηνών, τραυματίσθηκε θανάσιμα από μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης 17Ν ο 28χρονος Αστυφύλακας Χρήστος Μάτης, από το Θεσπρωτικό Πρέβεζας.
Τέσσερις ένοπλοι κουκουλοφόροι μπήκαν στο κατάστημα της τράπεζας. Ο ένας από αυτούς πλησίασε τον 28χρονο αστυνομικό Χρ. Μάτη προσφέροντάς του ένα κουτί που φαινόταν ότι περιείχε γλυκά και στη συνέχεια τον πυροβόλησε εξ επαφής. Η λεία των ληστών ήταν 7,5 εκατ. δρχ. και το υπηρεσιακό περίστροφο του νεκρού αστυνομικού.
Της Ανδριάνας Σολδάτου [ Ανδριάνα Σολδάτου_αρχισυντάκτρια του mypreveza.gr]
Οι αστυνομικές αρχές θεώρησαν ότι επρόκειτο για κοινούς εγκληματίες. Τότε δεν υπήρχε καμία ένδειξη ότι πίσω από τη ληστεία κρύβεται η 17Ν. Σύμφωνα με τα τότε ρεπορτάζ, «δεκάδες ύποπτοι προσήχθησαν και ανακρίθηκαν, οι οποίοι προέρχονται κυρίως από σεσημασμένους κακοποιούς και άλλα πρόσωπα που οι αρχές ασφαλείας εντόπιζαν σε στέκια κακοποιών. Τούτο οφειλόταν στο ότι η Αστυνομία πιστεύει πως οι δράστες της ληστείας πρέπει να είναι έμπειροι και άρα σεσημασμένοι».
Τι έγραφαν τότε οι εφημερίδες
«Ομάδα γκάνγκστερς «χτύπησε» τράπεζα. Εν ψυχρώ φόνος και ληστεία» έγραφε στον πρωτοσέλιδο τίτλο του «Το Βήμα» τής 25.12.1984.
Στο ρεπορτάζ υπήρχε δήλωση του υπουργού Δημόσιας Τάξης Γιάννη Σκουλαρίκη που είχε ως εξής: «Στην οικογένεια του ατυχούς αστυνόμου Χρήστου Ματή που έπεσε στην εκτέλεση του καθήκοντος, όπου τον έταξε η υπηρεσία του για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας, εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια. Στη Νέα Δημοκρατία, που προσπαθεί να εκμεταλλευθεί τον ανθρώπινο πόνο για κομματική εκμετάλλευση, εκφράζω την απογοήτευσή μου».
Η εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη του 2002 και η εξιχνίαση της δολοφονίας του Χρήστου Μάτη
Η Αστυνομία έχει στα χέρια της το υπηρεσιακό περίστροφο του νεκρού αστυνομικού Χρ. Μάτη. Βρέθηκε στην τσάντα του Σάββα Ξηρού το βράδυ της έκρηξης στον Πειραιά στις 29.6.2002. Ηταν το πρώτο στοιχείο που ανακάλυψε η Αστυνομία και συνέδεε τον Σάββα Ξηρό με τη 17Ν (ανακοίνωση Φ. Νασιάκου, 1.7.2002). Ο Μάτης δολοφονήθηκε με ένα άλλο 38άρι περίστροφο τύπου Smith & Wesson με τον αύξοντα αριθμό 971379 το οποίο (σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε η Αστυνομία στις 12.7.2002) βρέθηκε στη γιάφκα της οδού Πάτμου 84 στα Κάτω Πατήσια. Το ίδιο όπλο χρησιμοποιήθηκε από τη 17Ν συνολικά άλλες έξι φορές.
Αναφορά στη δολοφονία του γίνεται μόνο σε εκείνη την προκήρυξη του 2002 και υπό το σκεπτικό του «θύματος πολέμου»
Στην Ομολογία του ο Χριστόδουλος Ξηρός, ομολόγησε τη συμμετοχή του στη συγκεκριμένη εγκληματική ενέργεια. Σύμφωνα με την κατάθεσή του, συμμετείχαν ακόμη οι: Πάτροκλος Τσελέντης, Παύλος Σερίφης, Γιάννης Σκανδάλης, Δημήτρης Κουφοντίνας και Οζτούρκ Γιαβούζ. Σύμφωνα με την ομολογία του Χριστόδουλου Ξηρού, «στη ληστεία αυτή εκτός από μένα συμμετείχαν ο Αλέκος, ο Λουκάς, ο Νικήτας, ο Αποστόλης και ο Κόμης, αν θυμάμαι καλά. Ο Αποστόλης, που αναφέρω, ήταν τούρκος υπήκοος, οικονομικός πρόσφυγας στην Ελλάδα. Τα στοιχεία ταυτότητός του ήταν Ozturk Yavuz, τορναδόρος στο επάγγελμα, ο οποίος πέθανε προ ετών από έμφραγμα. Ο «Λουκάς» ντυμένος με στολή αστυνομικού εισήλθε πρώτος στην τράπεζα και κατευθύνθηκε προς το μέρος του ένοπλου αστυνομικού φρουρού. Εγώ με τον «Ταινία» μπήκαμε ταυτόχρονα στον χώρο των ταμείων και οι άλλοι δύο, ο «Νικήτας» και ο «Κόμης», κινήθηκαν προς το μέρος των πελατών της τράπεζας, ενώ ο «Αποστόλης» παρέμεινε εκτός της τράπεζας και μαρσάριζε τη μηχανή. Ο «Λουκάς» (Δημήτρης Κουφοντίνας) πυροβόλησε τον αστυνομικό και αφού πήραμε τα χρήματα απομακρυνθήκαμε από την τράπεζα».
Ο Δολοφόνος του Χρήστου Μάτη Δημήτρης Κουφοντίνας καταδικάστηκε πρωτόδικα σε 13 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 11 δολοφονίες, ληστείες, εκρήξεις και συμμετοχή στη 17Ν.
Μετά από έφεση η ποινή του ήταν 11 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 11 δολοφονίες, εκρήξεις, ληστείες και συμμετοχή στη 17Ν.
Σήμερα 9/11/2017 η Ελληνική Δικαιοσύνη αποφάνθηκε ότι ο καταδικασμένος σε 11 φόρες ισόβια Δημήτρης Κουφοντινας δικαιούται 2ημερη άδεια όποτε και μετά το πέρας της θα επιστρέψει στην φυλακή.
Ήταν 24 Δεκεμβρίου 1984. Είχα γυρίσει για λίγες μέρες από το Λονδίνο που δούλευα και σπούδαζα τότε. Έπινα τον πρωινό καφέ στο πατρικό μου. Το σπίτι απείχε 30 μέτρα από την Εθνική Τράπεζα της περιοχής.
Aπό τον Διαμαντή Μπασαντή
Γύρω στις 8 ένας διαβολεμένος θόρυβος από μαρσάρισμα μηχανής με έκανε να βγω με τις πυτζάμες στον δρόμο. Βγαίνοντας άκουσα μια γυναικεία φωνή από την μεριά της τράπεζας να ουρλιάζει: «Τον σκότωσαν, τον σκότωσαν»!
Όπως ήμουν πήγα προς την τράπεζα. Η πόρτα ορθάνοικτη. Μπήκα. Η τράπεζα άδεια.
Μόνο ο ταμίας, ο Νίκος, παλιός συμμαθητής στο δημοτικό, ήταν σκυμμένος πάνω από τον αστυφύλακα Χρήστο Μάτη, που ήταν πεσμένος ανάσκελα στο πάτωμα. Ο Νίκος του έπιανε τον σφυγμό. Μόλις με είδε είπε σαν χαμένος: «Είναι νεκρός;»
Είδα από το κεφάλι του αστυφύλακα να τρέχουν τα μυαλά του στο πάτωμα. Μόνο λίγο αίμα φαινόταν στην τρύπα που υπήρχε στο κρανίο του.
Σοκαρισμένος εξίσου με το Νίκο από το θέαμα απάντησα χωρίς να το πολυσκεφθώ: «Με τα μυαλά χυμένα στο πάτωμα πως να ζει ρε Νίκο;»
Ο Νίκος ανασηκώθηκε ταραγμένος. Ρώτησα τι συνέβη. Μου είπε: «Μόλις είχαμε ανοίξει. Μπήκαν οι πελάτες. Μπήκε κι ένας ντυμένος αστυφύλακας. Πλησίασε τον Χρήστο που φυλούσε την τράπεζα του έδωσε ένα κουτί με γλυκά και του είπε: χρόνια πολλά Χρήστο.
Ο Χρήστος άπλωσε να πάρει το κουτί. Μόλις το έπιασε ο άλλος βγάζει από κάτω από το κουτί ένα περίστροφο και το βάζει στο κεφάλι του Χρήστου και λέει: αν κουνηθείς πέθανες. Ο Χρήστος τινάχτηκε ξαφνιασμένος. Αυτό ήταν. Ο άλλος πυροβόλησε αμέσως. Ο Χρήστος έπεσε στο πάτωμα όπως τον βλέπεις. Εγώ πάτησα το κουμπί συναγερμού της αστυνομίας…»
Ήδη ακούγονταν σειρήνες να πλησιάζουν. Το αστυνομικό τμήμα του Θησείου απείχε από την τράπεζα των Άνω Πετραλώνων μόλις ένα χιλιόμετρο. Βγήκα αφήνοντας τον Νίκο να εξηγήσει το συμβάν στους αστυνομικούς.
Από το σπίτι τηλεφώνησα στην εφημερίδα ΑΥΓΗ με την οποία συνεργαζόμουν ως ανταποκριτής της στο Λονδίνο.
Τον Χρήστο Μάτη τον είχα δει δύο-τρεις φορές στην τράπεζα. Ήταν ένα χωριατόπαιδο που κοίταγε αυστηρά. Κρατούσε ένα ημιαυτόματο κι έκανε βόλτες μέσα έξω.
Μια φορά είχα πει γελώντας στον ταμία: «Πολύ αυστηρός και τυπικός είναι αυτός».
Κι ο ταμίας απάντησε: «Καλό παιδί. Κάπου από την Ήπειρο νομίζω». Την επόμενη φορά που είδα τον 28χρόνο Χρήστο Μάτη ήταν νεκρός με τα μυαλά χυμένα στο πάτωμα!!!
Όταν το 2002 συνελήφθη ο αρχιεκτελεστής «Λουκάς» της 17 Νοέμβρη – ο κατά κόσμο Δημήτρης Κουφοντίνας – έμεινα άναυδος για την εκτελεστική του ψυχρότητα.
Σύμφωνα με όσα ομολόγησε ο Χριστόδουλος Ξηρός: «Ο «Λουκάς» ντυμένος με στολή αστυνομικού εισήλθε πρώτος στην τράπεζα και κατευθύνθηκε προς το μέρος του ένοπλου αστυνομικού φρουρού… Ο «Λουκάς» (Δημήτρης Κουφοντίνας) πυροβόλησε τον αστυνομικό και αφού πήραμε τα χρήματα απομακρυνθήκαμε από την τράπεζα» Τόσο απλά…
Από το 1984 η σκηνή αυτή στοίχειωσε το μυαλό μου.
Όταν αποκαλύφθηκε η ταυτότητα του ψυχρού δολοφόνου ένοιωσα απέχθεια και οργή για τον Κουφοντίνα. Απέχθεια για την πράξη του και οργή γιατί είχε χαρακτηρίσει τον εν ψυχρώ φόνο του νεαρού σαν «πολιτική παράπλευρη απώλεια» στην ληστεία μιας τράπεζας!
Βλέποντας προχτές τον Δημήτρη Κουφοντίνα να βολτάρει αμέριμνος στην άδεια γιορτινή Αθήνα και δίπλα του με επιδεικτική υπερηφάνεια τον γιό του Έκτορα ένοιωσα και πάλι απέχθεια και οργή για τον πατέρα. Αλλά και οίκτο για τον γιό.
Αυτόν τον θλιβερό νεαρό που έχει αλλοτριωθεί τόσο ώστε να θεωρεί «επαναστατική πράξη» το να τινάζει κάποιος εν ψυχρώ τα μυαλά ενός, σχεδόν συνομήλικου του, για να ληστέψει μια τράπεζα.
Οίκτο για την κατάντια του Έκτορα που νοιώθει περήφανος, παραγνωρίζοντας το γεγονός, πως αυτός που τίναξε τα μυαλά στο πάτωμα ενός 28χρόνου φτωχόπαιδου ήταν ο πατέρας του!
Υ.Γ.: Το κείμενο αυτό στη μνήμη ενός άτυχου χωριατόπαιδου, του Χρήστου Μάτη, που κανείς πια δεν θυμάται. Το κείμενο αυτό για τον σπαραγμό των γονιών στην επαρχία που έθαψαν το παιδί τους με μια σφαίρα στο κεφάλι.
Το κείμενο αυτό και για τον θλιβερό Έκτορα, γιό του αρχιεκτελεστή, που δεν έχει ιδέα από την κρύα ανατριχίλα του θανάτου όταν βλέπεις ένα φτωχόπαιδο με τα μυαλά του χυμένα στο πάτωμα. Μόνο και μόνο γιατί φορούσε στολή και συνάντησε ένα πρωινό τον Δημήτρη Κουφοντίνα…
*Ο Διαμαντής Μπασαντής είναι συγγραφέας, δημοσιογράφος και αναλυτής τάσεων της κοινής γνώμης για το πολιτικό τμήμα του pronews.gr, καθώς και διαχειριστής του ιστότοπου «Εν Άνδρω»
https://kourdistoportocali.com/